ŻORAWSKI

Nazwisko [1] utworzone formantem -ski od nazwy miejscowej Żoraw w byłym powiecie sieradzkim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t.  XIV s. 856. Możliwy jest też związek genezy nazwiska z przezwiskiem Żuraw, to od apelatywu żuraw 1. ‘nazwa ptaka’, 2. ‘przyrząd do wyciągania wody’, kiedyś pisane żóraw < żer- ‘krzyczeć’, nazwa od odgłosu wydawanego przez ptaka, A. Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, przedruk z I wydania, s. 666,  E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 451. Nazwę Żorawski odnotował już Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. VI s. 370.






[1] Por. Żórawski z Żórawi Wielkiej w ziemi rawskiej W. Wittyng, Nieznana…, s. 379.