Nazwisko Żywna można wywodzić wprost od przymiotnika żywy, czyli: 1. żyjący, 2. podobny do kogoś, 3. energiczny, 4. jaskrawy, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VIII, s. 742-744. Słowo żywy jest bardzo stare, pochodzi z języka prasłowiańskiego. Innym rozwiązaniem, które wydaje mi się bardziej prawdopodobne, jest uznanie formy Żywna za utworzoną na drodze derywacji paradygmatycznej (zmiany wzorca odmiany, w tym wypadku z męskiego na żeński) od przymiotnika żywny, czyli: 1. żyzny, żywiący, syty, krzepiący, 2. ożywionym żywy, przy życiu zostającym 3. możliwy, jaki tylko jest, jakim go można wyobrazić, 4. rzewny, szczery („Mają żywną ochotę przybyć” Sienkiewicz), zob. tzw. Słownik warszawski, t. VIII, s. 740.
