ANGER

Nazwisko można wywodzić od niemieckiej nazwy miejscowej lub topograficznej Anger (M. Gottschald, Deutsche Namenkunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954, s. 168), ta ze średnio-wysoko-niemieckiego anger, staro-wysoko-niemieckie angar, od zachodniogermańskiego angra ‘zaniedbana łąka, pastwisko’ (F. Kluge, Etymolgisches Wörterbuch der deutschen Sprache, Berlin 1960,  s. 22). Por. der Anger: 1. ’łąka, błonie, wygon‘, 2. ’plac we wsi, majdan‘. Nazwisko można potraktować także jako utworzone od pierwszego członu niemieckich imion złożonych typu Ang(i)-hari. Słownik nazwisk współcześnie używanych (t. I, s. 57) odnotowuje 119 osób o tym nazwisku.