ARNTS

Nazwisko utworzone fleksyjnie, niemieckim formantem, dopełniaczem liczby pojedynczej deklinacji mocnej –s od niemieckiej nazwy osobowej Arent (często tak tworzono nazwiska patronimiczne: Osoby zależne od kogoś, poddani i służba, często przybierały nazwisko takie, jak wyznaczył im pan, albo nazwisko pana z sufiksem wskazującym na przynależność, końcówką dopełniacza -s. Podobnie było nawet w firmach – gdzie personel często przybierał nazwisko szefa. Zob. J. K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 I s. 210).