BAJOREK

Nazwisko pochodzi od bajorek: 1. zdrobnienie od bajor, 2. nitka albo drucik metalowy do haftów albo ozdób szmuklerskich, 3. struna zwyczajna, okręcona drucikiem metalowym, może z włoskiego bagliore ‘blask’ lub utworzono je przyrostkiem –ek od bajor ‘bagno, trzęsawisko, błoto, kałuża’, z niemieckiego Weiher = staw, z łacińskiego vivarium = staw – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 84. Por. też bajorek ‘nitki złote kręcone’ (zob. Słownik gwar polskich, opr. J. Karłowicz, t. I, s. 38).