Nazwisko Bernatowicz pochodzi od imienia Biernat, które jest spolszczoną formą pochodną od imion niemieckich Berinhard, Bernart, Bernard itp., te zaś utworzono od członów bero ‘niedźwiedź’ i hart ‘twardy, szorstki’, ale też ‘silny, mocny, krzepki, dzielny’, zob. M. Malec, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 2. Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego, Kraków 1995, 22. To stara nazwa osobowa – odnotowano ją już w 1507 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 29. Kilka rodzin szlacheckich posługiwało się tym nazwiskiem – herbu Aksak, verl Bernacki h. Bernatowicz, vel Tougin h. Leliwa, vel Geysztoff h. Lubicz, h. Ostoja, h. Prawdzic, zob. Jan Siwik, Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich, Warszawa 2010, s. 38.
