Nazwę osobową Charszla uznaje się za pochodną od podstawy Karsz, tę zaś można wywodzić od staropolskiego karsz ‘dzielny, dziarski, butny’, zob. Słownik języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II s. 273 lub od apelatywu: kars: 1. ‘karłowate drzewo’, 2. ‘karzeł’, 3. ‘mańkut’, zob. E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 192, B. Mossakowska, Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. 50.