Nazwę osobowa Ciszek jest bardzo stara – odnotowano ją już w 1301 roku, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 100. Pochodzi od czasownika ciszeć, czyli: milknąć, uciszać się, cichnąć, uspokajać się, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. I, s. 340. Pierwotnie było to przezwisko nawiązujące do cech osobowości.
