DAHLKE

Nazwę osobową Dahlke można wywodzić od germanskiego pnia dala, zachowanego w staroangielskim deall ‘sławny, dumny’, choć niektórzy odnoszą je do przedgermańskiego dhalo ‘kwitnący, świeży’, Z. Klimek, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, Kraków 1997, s. 30. Nazwisko Dahlke nosiła szwedzka rodzina szlachecka, która otrzymała indygenat w 1775 roku, Jan Siwik, Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich, Warszawa 2010, s. 122.