Nazwa osobowa Dawidowicz została odnotowana bardzo wcześnie – w 1425 roku, pochodzi od notowanego w Polsce od XII wieku biblijnego imienia Dawid, z hebrajskiego dāvīd ‘ukochany, złączony’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 127. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 126)wymienia kilka szlacheckich rodzin o tym nazwisku: Dawidowiczów herbu Lubicz, vel Khan-Mancer, vel Kułakowski herbu Strzała, pow. lidzki, województwo wileńskie, kniaziowie tatarscy pochodzenia nogajskiego, inne rodziny o tym nazwisku nosiły herby: Syrokomla, Topacz, Trąby, Jastrzębiec, Podkowa I, Prus II, Prus III.
