Za możliwą podstawę nazwiska Dernałowicz uznaje się dwie formy, tzn. staropolski rzeczownik darn, oznaczający ‘darń, murawę’ i przymiotnik darny ‘szczodry’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 126. Do tej listy dodałabym, według mnie bardziej prawdopodobną podstawę, tzn. przymiotnik darny. Oznaczał on : 1. pyszny, dumny, nardy, 2. piękny, okazały, dobry, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t.I, s. 446. Nazwisko Dernałowicz, podobnie jak inne nazwiska kończące się na –icz, jest pierwotnie formą patronimiczną, czyli pochodzącą od imienia ojca: Dernał(a) > Dernał-owicz. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 130) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – „Dernałowicz vel Doria, v. Dorya herbu Lubicz, 1528 r., Moszkowicze , pow. oszmiański, woj. wileńskie, Rewkowicze, Nowo-Mińsk, pow. rohaczewski, woj. mińskie, pow. miński, woj. mazowieckie, Bosiacz, woj. brzesko-lit.”.
