Nazwisko Granica pochodzi od tak samo brzmiącego rzeczownika, czyli: 1. linia zamykająca przestrzeń, kraniec, 2. przenośnie miara, miarka, 3. gra dziecięca, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. I, s. 901. To stara nazwa osobowa, odnotowano ją już w 1498 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 264. Pierwotnie mogło to być przezwisko kogoś mieszkającego blisko granicy osady. Najwięcej osób noszących to nazwisko mieszka obecnie w Nowym Mieście Lubawskim, zob. http://www.moikrewni.pl/mapa/kompletny/granica.html
