Nazwisko Horyń nie jest jednoznaczne etymologicznie. Jego potencjalne podstawy to m.in.: 1. ukraińskie i czeskie hora ‘góra’,2. czeskie horký ‘gorący’, 3. czeskie hořeti ‘gorzeć’, 4. imię pochodzenia greckiego przejęte do łaciny jako Irena, a języków wschodniosłowiańskich (np. ukraińskiego) jako Horyna, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 310, M. Malec, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 2. Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego, Kraków 1995, s. 54. Pierwsza wskazana forma wydaje się najbardziej prawdopodobna. Podobne nazwisko odnotowuje J. Siwik w Encyklopedii nazwisk i przydomków szlacheckich (Warszawa 2010, s. 240) – Horyn vel Huryn, vel Zdzitowiecki.
