Nazwisko Judczyc to bardzo stara nazwa osobowa. Odnotowano ją już w 1398 roku, ma kilka potencjalnych podstaw etymologicznych: 1. imię Juda, z hebrajskiego jehūdāh ‘godny czci’ lub od etnicznej nazwy Iudeus ‘Żud’, 2. imię Judyta, 3. czasownik judzić, czyli: a) namawiać do złego, kusić, podburzać, b) dokuczać, naprzykrzać, drażnić kogoś, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 358, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, t. II, s. 185.
