Nazwisko Kępka pochodzi od tak samo brzmiącego rzeczownika, kępka = mała kępa, czyli: 1. kupka, pęk, gromadka, 2. leśn. grupa drzew jednego wieku i gatunku, otoczona innymi drzewami, 3. wyspa na rzece lub jeziorze porośnięa krzewami, 4. pagórek na łące, trzęsawisko, górka, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II, s. 317. Pierwotnie mogło to być przezwisko nawiązujące do miejsca zamieszkania. To stara nazwa osobowa, odnotowano ją już w 1412 roku, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 293. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 677) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Kępka, 1550 r., pow. łomżyński, woj. mazowieckie.
