Nazwisko Kabala uznaje się za pochodzące od rzeczownika kabała, czyli: ‘mistyczna nauka żydowska’, ale też ‘u Żydów ustna tradycja’, ‘wróżenie z kart’, ‘wróżenie z liczb, znaków’, ‘książka podająca przepisy wróżenia’, ‘intryga, zmowa, spisek’, ‘trudne położenie, kłopot’ („wpaść w kabałę), por. łacińskie cabala, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 362, Aleksandra Cieślikowa (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 1. Odapelatywne nazwy osobowe, Kraków 2000, s. 97, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II, s. 193.
