KACZMAREK

Nazwa osobowa Kaczmarek, odnotowana już w 1596 roku, pochodzi od rzeczownika karczma, czyli: 1. szynk, gospoda, oberża, zajazd, 2. zabawa dzieci, 3. wielki przerębel przez który wyciąga się sieć spod lodu, 4. tył głowy, wierzchołek głowy, zob. tzw. Słownik warszawski. T. II s. 264, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 378.