KAROŃ

Nazwisko Karoń można wywodzić od czasownika karać, czyli: 1. wymierzać karę, 2. strofować o co, upominać, 3. powściągać, hamować, 4. żałować, poprawiać się, zob. tzw. Słownik warszawski, t.II, s. 255-256. Inną potencjalną podstawę stanowi określenie kary, czyli: 1. (szczególnie o koniu) ciemnej sierści, czarnej maści (z tureckiego kara ‘czarny’), 2. rodzaj wozu (z łacińskiego carrus = wódz), zob. tzw. Słownik warszawski, t. II, s. 285.