KROTLIŃSKI

Nazwisko Krotliński uznaje się za pochodne od podstawy krot-, obecnej np. w wyrazie krótki: Krot > Krot-la > Krot-l-iński; nazwę osobową Krotliński odnotowano już w 1633 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 467. Krótki, czyli ‘mający małą długość, niedługi; bliski, niedaleki; niewysoki, pokorny, potulny’, pochodzi od praindoeuropejskiego *(s)ker ‘ciąć, obcinać’, zob. W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 2010, s. 263. Inną możliwością interpretacyjną jest uznanie nazwiska za pochodne od rzeczownika krotel, czyli ‘orzech włoski’, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II, s. 563.