KUDER

Nazwa osobowa Kuder została odnotowana już w 1625 roku, pochodzi od staropolskiego kudry ‘kudły’ lub gwarowego kudra ‘łacha, jezioro’ (z białoruskiego kudra), zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 485; tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II, s. 620.