Nazwisko Merta ma następujące potencjalne podstawy etymologiczne: 1. łacińskie imię Martin(us), spolszczone jako Marcin, pochodzi ono od imienia boga wojny Marsa, zob. J. Bubak, Księga…, s. 214-215, 2. imię pochodzenia aramejskiego, znane w Polsce od XIII wieku, Marta, które pochodzi od martā ‘pani’, 3. gwarowe merta ‘mirt’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 72.
