Nadowicz to pierwotnie nazwa patronimiczna, utworzona charakterystycznym dla nazwisk kresowych przyrostkiem – icz. Prapradziad przypuszczalnie nazywał się Nad lub Nada, jego syn był określany jako Nadów, a jego z kolei syn jako Nadowicz. Podstawę nazwy wywodziłabym od nadać, czyli m.in.: 1. dać coś komuś, udzielić komuś czegoś, obdarzyć kogoś czymś (nadać komuś przezwisko, tytuł, urząd), 2. sprowadzić, nadarzyć („diabli nadali taką robotę”), 3. przydać się, sprawić, pomóc, 4. podać, podsunąć, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, t. III, s. 29-30.
