NADZIEJA

Nazwisko Nadzieja pochodzi od tak samo brzmiącego rzeczownika. To słowo ogólnosłowiańskie, w polszczyźnie obecne od XIV wieku, oznaczało ‘oczekiwanie spełnienia czegoś pożądanego’, por. staropolskie nadziać się ‘spodziewać się, mieć nadzieję, przypuszczać’, zob. W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 2010, s. 347. Przypuszczalnie pierwotnie było to przezwisko nawiązujące do cech charakteru. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 486) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Nadzieja, 1600 r., Cieplińsko, województwo poznańskie.