Nazwisko Okuszko można wywodzić od czasownika okusić, czyli ‘pokusić się’ (< o+kusić), zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 177. Istnieje jeszcze inna, przyznam, że dla mnie równie – a nawet bardziej – przekonująca, hipoteza, tzn. uznanie fo za formę pochodną od chrześcijańskiego imienia Oksenty, to z greckiego ‘powiększam, pomnażam, wzmacniam’, zob. M. Malec, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 2. Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego, Kraków 1995, s. 100. Okuszko to stara nazwa osobowa – odnotowana już w Słowniku staropolskich nazw osobowych (t. IV,s. 107). Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 515) wymienia Okuszkę vel Tyszkiewicza herbu Leliwa, 1600 r., Litwa i Okuszkę vel Boskiego, herbu Radwan.
