OPALA

Nazwę osobową Opala odnotowano już w 1425 r., jej prawdopodobną podstawę stanowi czasownik opalić, czyli: ‘spalić, wypalić’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 182. Czasownik opalić miał także inne znaczenia, tzn.: 1. przypalić, osmalić, 2. paląc ogrzać, nagrzać, 3. spiec, opiec, 4. przypalić się, smalić się, 5. ogrzać się od palenia, 6. napalić się do przesytu cygar, papierosów, fajki, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. III, s. 785. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych cz. 6 Nazwy heraldyczne, opr. M. Bobowska-Kowalska, Kraków 1995 s. 40 informuje, że „wg Kozierowskiego od przydomka Opala wzięła początek nazwa osady koło Świebodzina: Opalewo 1455-1508 (…) Autor nie wyklucza też, że podstawą nazwy osobowej Opala mogła być pierwotnie nie dająca się bliżej zidentyfikować, ale poświadczona w śląskich dokumentach nazwa miejscowa, por. Werner de Opal 1262”.