Nazwisko Poralla uznaje się za formę polską, o kilku możliwych podstawach, tzn.: 1. pora ‘okres, czas’, 2. staropolskie próć ‘dziać’, 3. pruć ‘rozrywać, obdzierać’, 4. staropolskie porać się a) obrabiać, orać pole, b) trudzić się, zaprzątać się, c) krzątać się, uwijać się, d) spieszyć się, uwijać się prędko, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 280, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. IV, s. 695. Ostatnia wspomniana podstawa wydaje się najbardziej prawdopodobna pod względem językowym.
