SMYKAŁA

 

Nazwisko Smykała – odnotowane już w 1600 roku – ma dwie potencjalne podstawy etymologiczne: 1. smyk, czyli: a) staropolskie grajek jarmarczny, b) żerdź, na której wisi kubeł do studni, c) złodziej, rzezimieszek, d) młokos; 2. smykać ‘zamknąć’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 454, zob. Słownik języka polskiego, tzw. warszawski, t. VI, s. 249.