Potencjalną podstawę nazwiska stanowi imię Sofron/Sopron, używane w Kościele prawosławnym, pochodzące od greckiego Sophrónios, te zaś od sōdzō ’zachować, ocalić’ i phrḕn ‘myśl, umysł’, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 459, imię po zmianach fonetycznych i morfologicznych stało się podstawą licznych nazw osobowych, m.in. Szapracki, Szaprak i przypuszczalnie Szaprowski. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 692) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Szaprowskich herbu Kur, 1700 r., 1789 potw., woj, ruskie.
