TROT

Podstawę nazwiska Trot stanowi niemiecka nazwa osobowa Trott, pochodząca od średnio-wsyoko-niemieckiego trotten ‘pomału, cięzko się poruszać’, por. też trot ‘jedna z drobnych gałązek zbieranych na opał’, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s.620, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. VII, s. 116.