Potencjalne podstawy nazwiska to: I. staropolskie imiona złożone typu Włodzisław, Włodzimir, Władysław w skład których wchodziła cząstka włod- zaczerpnięta z włodać, dziś władać ‘sprawować władzę, być właścicielem czegoś’; II. włodarz, czyli: 1. władca, panujący, pan, zwierzchnik, pierwotnie była to nazwa urzędnika w rodzaju namiestnika książęcego w danym miejscu, 2. rządca w posiadłości ziemskiej, karbowy, kmieć wybrany przez dziedzica do nadzorowania wszelkich robót rolniczych na folwarku, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 653; III. nazwa miejscowa Włodarka z byłego powiatu włocławskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, s. 711. Nazwę osobową Włodarczyk odnotowano na terenie Polski w 1527 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 690.
