WALKIEWICZ

 Nazwisko Walkiewicz to forma patronimiczna, czyli odojcowska, pierwotnie Walkiewicz= syn Walka. Podstawę nazwiska stanowią imiona,zaczynające się na Wal- (Walenty, Walerian) lub czasownik walić, czyli: 1. burzyć, zwalać, 2. rąbać, mówić prosto z mostu, 3. pchać się, sunąć się, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. VII, s. 449. Najbardziej prawdopodobną podstawą wydaje się imię Walenty, Walenty, znane w Polsce od XV wieku, pochodzi ono od łacińskiego valens/valentis ‘mocny, potężny’ lub niemieckiej nazwy etnicznej Valens, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 649. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 735) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Walkiewiczów herbu Walknicz, powiat tomaszowski, województwo lubelskie.