WARMUZ

Nazwę osobową Warmuz odnotowano już w 1635 roku, pochodzi od rzeczownika warmuż/warmuz, określającego rodzaj zupy (wodziankę), ale też jarmuż, wyraz pochodzi od średnio-wysoko-niemieckiego warmuos, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 655, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. VII, s. 462, Aleksandra Cieślikowa (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 1. Odapelatywne nazwy osobowe, Kraków 2000, s. 335.