WITARSKI

 

Pochodzenie nazwiska Witarski można łączyć z czasownikiem witać, czyli: 1. spotykać się albo przyjmować, okazując swoje uczucia, 2. być witanym, pozdrawianym, 3. gratulować komuś z jakiegoś powodu, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. VII, s. 631-632. Ktoś noszący taką nazwę osobową był przypuszczalnie bardzo serdecznym, gościnnym człowiekiem. Mniej prawdopodobny – choć niewykluczony – jest związek pochodzenia nazwiska z niemiecką nazwą osobową Witter, pochodzącą od witehere ‘rajca, radny’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, 688. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 753) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Witarski, 1782, potw. woj. ruskie.