Nazwisko Wiwała można wywodzić od rzeczownika wiwa = iwa, czyli: 1. wierzba, 2. żywotnik, zapożyczenie za pośrednictwem języka niemieckiego z łacińskiego ivus, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. I, s. 116.
