WOŁK

Nazwisko pochodzi od nazwy osobowej Wołk, ta od kresowego określenia wilka, oznaczającego, m.in.: 1. zwierzę drapieżne z rodziny psów, 2. przenośnie nie wywołuj wilka z lasu = nie budź licha, kiedy śpi, 3. w liczbie mnogiej wilki = skóra wilka, futro wilcze, wilczura, 4. wilki i gąski = zabawa dzieci, 5. obrzęd kolędowy, 6. sztywność karku i w krzyżu od zaziębienia, 7. choroba końska, 8. dyba do skuwania rąk i nóg, 9. punkt podejrzany, nieczysty, pułapka, kruczek, 10. sęk smolny w belce lub desce, 11. parobek nie wkupiony do chłopów robotników, 12. młody wyzwolony parobek, 13. próżniak, wilkiem pędzić = próżnować, 14. rodzaj haka żelaznego (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 505). Por. także nazwę miejscową Wołk, odnotowaną na terenie byłego powiatu mińskiego i guberni podolskiej, Wołka z byłego powiatu oszmiańskiego i słuckiego, Wołki z byłego powiatu wilejskiego, wiłkomierskiego i orszańskiego - zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII s. 869-870. Nazwę osobową Wołk odnotowano na terenie Polski w 1443 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 683).