Nazwisko pochodzi od zdrobnienia imienia Wojciech, które jest pochodzenia słowiańskiego i „powstało jako złożenie elementów Woj- ‘woj, wojownik’ oraz –ciech (taki sam jak w wyrazach cieszyć (się), uciecha, pociecha). (Zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 286) lub od rzeczownika wojaczek = wojak, czyli: 1. ten, co dużo wojuje, człowiek zaprawny w boju, 2. żołnierz, 3. rycerz, bohater, mąż znakomity na polu wojennym, por. też wojaczka: 1. służba żołnierska, 2. tułaczka wojenna, 3. żona wojaka, 4. wojna, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 679. Nazwę osobową Wojaczek odnotowano na terenie Polski w 1493 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 693.
