WOLGE

Nazwisko proste, równe średnio-wysoko-niemieckiemu apelatywowi volge, to od volgen ‘następować, iść za kimś, słuchać’, A. Karszniewicz-Mazur, Zapożyczenia leksykalne ze źródła niemieckiego we współczesnej polszczyźnie, Wrocław 1988  s. 56.