WOLMAN

Nazwisko proste, równe niemieckiej nazwie osobowej Wolmann, ta powstała od Waldmann przez uproszczenie spólgłosek -ldm > -lm oraz wschodnio-środkowo-niemieckie podniesienie artykulacji a > o, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997, s. 278, por. Wald ‘las’, w compositach ‘leśny’.