WYGERA

 

Nazwisko Wygera to przypuszczalnie forma pochodna od rzeczownika wyga. Kiedyś miał następujące znaczenia: 1. stare psisko, kot stary a chytry, 2. stara gęś, 3. ktoś chytry, przebiegły, stary wyjadacz, od XVII wieku ‘ktoś mający duże doświadczenie, sprytny, obrotny’, słowo wyłącznie polskie, uznawane za formę pochodną od wyć > ‘ten, kto wyje’ > ‘stary, doświadczony pies’ > ‘doświadczony człowiek’, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. VII, s. 858, W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 2010, s. 717.