ZANDER

Nazwisko[1] proste, równe Zander, skróconej formie imienia Aleksander, H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 29, 576, H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 316, M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 421, E. Breza, Pochodzenie przydomków szlachty pomorskiej, Gdańsk 1986 s. 190. Por. Sander, nazwę odnotowaną przez Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. V s. 11. Inne potencjalne podstawy etymologiczne to: I. przezwisko Zander (najprawdopodobniej dotyczące rybaka) od apelatywu  der Zander ‘sandacz’, F. Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache, 21 veränderte Auflage, Berlin, New York 1975 s. 873; II. apelatyw Zander, południowoniemieckie ‘cyrulik, felczer’ – ‘ktoś wyrywający zęby’[2], M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 622, K. Linnartz, Unsere Familiennamen, I. Zehntausend Berufsnamen in ABC erklärt, Bonn 1958 s. 268; III. nazwa miejscowa Zan(d)t; IV. średnio-wysoko-niemiecki apelatyw  zander ‘rozżarzony, rozpalony węgiel’, H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 316.