ZAWIERZENIEC

Nazwisko pochodzi prawdopodobnie od czasownika zawierzyć 1. polegać na kim z ufnością, dać mu wiarę, zaufać, uwierzyć, 2. powierzyć coś komuś z ufnością lub rzeczownika zawierzenie: 1. czynność ‘zawierzyć’, 2. ufność położona w kim, zaufanie (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VIII, s. 342-343). Nazwisko można wywodzić także od nazwy miejscowej Zawierzeń w byłym powiecie krosieńskim lub Zawierzenie w byłym powiecie mińskim – zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 495.