ZENOWICZ

Nazwisko utworzono przyrostkiem patronimicznym –owicz od skróconej formy imienia pochodzenia greckiego Zēnōn, to od nazwy boga Zeús, imienia zaczęto używać w Polsce od XIV wieku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 737. Zena to także jedna z dawniej używanych postaci wyrazu żona, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VIII, s. 443. Por. także nazwę miejscową Zenowicze z byłego powiatu wołkowyskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 572.