Nazwiska widok główny

WOJNO-ORAŃSKI

Pierwszy człon nazwiska pochodzi od rzeczownika wojna, czyli: 1. wojowanie, kompania zbrojna, kroki nieprzyjacielskie, 2. służba wojskowa, 3. gwar, 4. gra w karty, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 681-682. Por. także nazwę miejscową Wojna z byłego powiatu berdyczowskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, s. 751. Drugi człon można wywodzić od nazwy miejscowej Orania, obecnie Orunia, dzielnica Trójmiasta, kiedyś „pewnie największa wieś w Prusach Zachodnich”, zob.

WOJTALAK

Nazwisko Wojtalak ma dwie potencjalne podstawy: 1. imię Wojciech, 2. rzeczownik wójt, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 695. Imię Wojciech jest pochodzenia słowiańskiego i powstało jako złożenie elementów Woj- ‘woj, wojownik’ oraz –ciech (taki sam jak w wyrazach cieszyć (się), uciecha, pociecha). (zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 286). Wyraz wójt definiowano następująco: 1. prezes rady miejskiej, najwyższy z urzędników miejskich, burmistrz, prezydent, 2.

WOJTANOWICZ

Nazwisko utworzone przyrostkiem patronimicznym (=tworzącym formy odojcowskie) –owicz od imienia Wojciech lub rzeczownika wójt. Imię Wojciech jest pochodzenia słowiańskiego i „powstało jako złożenie elementów Woj- ‘woj, wojownik’ oraz –ciech (taki sam jak w wyrazach cieszyć (się), uciecha, pociecha). (Zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 286).

WOJTASIK

Nazwisko Wojtasik ma dwa możliwe źródła, tzn. rzeczownik wójt i imię Wojciech. Wyraz wójt definiowano następująco: 1. prezes rady miejskiej, najwyższy z urzędników miejskich, burmistrz, prezydent, 2. zwierzchnik gminy wybierany z grona właścicieli gruntów („jaki wójt bywa, taka i gromada”), 3. sołtys, przełożony nad gromadą wiejską, sędzia wiejski spośród włościan wybrany, 4. jeden z włościan poddanych, wybrany przez dziedzica, nie mający żadnej władzy sądowniczej, obowiązany tylko do wypełnienia na pańszczyznę, pilnowania robotników i zdawania z nich sprawy przed ekonomem, 5.

WOJTCZAK

Nazwisko można wywodzić od imienia Wojciech lub rzeczownika wójt. Imię Wojciech jest pochodzenia słowiańskiego i „powstało jako złożenie elementów Woj- ‘woj, wojownik’ oraz –ciech (taki sam jak w wyrazach cieszyć (się), uciecha, pociecha). (Zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 286). Wyraz wójt definiowano zaś następująco: 1. prezes rady miejskiej, najwyższy z urzędników miejskich, burmistrz, prezydent, 2. zwierzchnik gminy wybierany z grona właścicieli gruntów ("jaki wójt bywa, taka i gromada"), 3.

WOJTEK

Nazwisko pochodzi od zdrobnienia imienia Wojciech, które jest pochodzenia słowiańskiego i „powstało jako złożenie elementów Woj- ‘woj, wojownik’ oraz –ciech (taki sam jak w wyrazach cieszyć (się), uciecha, pociecha). (Zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 286). Można wywodzić je też od wojtek: 1. bociek, 2. belka, pień spuszczony i obrobiony na cztery kanty, 3. lichtarz, 4. księżyc, miesiąc czasu (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 683). Nazwisko przytaczają Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz w Słowniku historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV-XVII w.),t.

WOJTKIEWICZ

Nazwisko Wojtkiewicz można wywodzić od Wojtek, czyli zdrobnienia imienia Wojciech lub od rzeczownika wójt. Imię Wojciech jest pochodzenia słowiańskiego i „powstało jako złożenie elementów Woj- ‘woj, wojownik’ oraz –ciech (taki sam jak w wyrazach cieszyć (się), uciecha, pociecha). (Zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 286. ). Wyraz wójt definiowano następująco: 1. prezes rady miejskiej, najwyższy z urzędników miejskich, burmistrz, prezydent, 2. zwierzchnik gminy wybierany z grona właścicieli gruntów („jaki wójt bywa, taka i gromada”), 3.

WOJTYCZKA

Nazwisko Wojtyczka ma dwie potencjalne podstawy etymologiczne: I. imię Wojciech, które jest pochodzenia słowiańskiego i „powstało jako złożenie elementów Woj- ‘woj, wojownik’ oraz –ciech (taki sam jak w wyrazach cieszyć (się), uciecha, pociecha). (Zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 286); II. Rzeczownik wójt, czyli: 1. prezes rady miejskiej, najwyższy z urzędników miejskich, burmistrz, prezydent, 2. zwierzchnik gminy wybierany z grona właścicieli gruntów ("jaki wójt bywa, taka i gromada"), 3. sołtys, przełożony nad gromadą wiejską, sędzia wiejski spośród włościan wybrany, 4.

WOLAK

Nazwisko pochodzi prawdopodobnie od rzeczownika wolak: 1. wole, 2. młody wół, wołek, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 686. Można je także wywodzić od imion złożonych typu Wolimir albo od czasownika woleć czy rzeczownika wola. Podstawę nazwiska mogła stanowić także bardzo popularna nazwa miejscowa Wola. Por. także nazwę miejscową Wolaki z byłego powiatu niskiego, nowosądeckiego i sądeckiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII s. 820. Nazwę osobową Wolak odnotowano na terenie Polski w 1607 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków.

WOLAŃSKI

Podstawę nazwiska mogła stanowić nazwa miejscowa Wolany, odnotowana na terenie byłego powiatu strzelińskiego i wrzesińskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. IX, s. 821) lub bardzo popularna nazwa miejscowa Wola. Por. też wolanin ‘nowy osadnik na woli, kolonista’ „wolanie, mieszkańcy nowi na jakiej osadzie’ (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 686).

Strony