Nazwiska widok główny

BAJ

Nazwisko można wywodzić od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’  – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. także nazwę miejscową Baja „miasto na Węgrzech, hrabstwo baczbodroskie”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.  I s. 83.

BAJCZYK

Nazwisko można wywodzić od nazwy osobowej Bajek, ta od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’  – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83.

BAJDA

Nazwisko pochodzi od przezwiska Bajda, to zaś od bajda: 1. baj, 2. bajka, 3. pleciuga, bajczarz, 4. pajda, 5. koryto (z niemieckiego Beute) – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83, też ‘skrzynia do wyrabiania ciasta’, zob. L. Tomczak, Słownik odapelatywnych nazwisk Polaków, Wrocław 2003, s. 20. Por. też nazwę miejscową Bajdy, odnotowaną na terenie byłego powiatu jasielskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 83). Por. też bajdać: 1. bajać, pleść bajki, baśnie opowiadać, 2. pleść, prawić, gadać nie wiedzieć co (zob.

BAJENA

Nazwę osobową Bajena można wywodzić od baj, czyli: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja, lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan albo od bajać ‘pleść’, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’  – zob. tzw. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t.I, s. 83.

BAJEWICZ

Nazwisko utworzone formantem patronimicznym (=odojcowskim –ewicz) od przezwiska Baj, to zaś od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. też nazwę miejscową Bajewo, odnotowaną na terenie byłego powiatu wieliskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 83).

BAJK

Nazwisko można wywodzić od bajek, to od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan lub bajać ‘pleść’, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’  – zob. tzw. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t.I, s. 83.

BAJOREK

Nazwisko pochodzi od bajorek: 1. zdrobnienie od bajor, 2. nitka albo drucik metalowy do haftów albo ozdób szmuklerskich, 3. struna zwyczajna, okręcona drucikiem metalowym, może z włoskiego bagliore ‘blask’ lub utworzono je przyrostkiem –ek od bajor ‘bagno, trzęsawisko, błoto, kałuża’, z niemieckiego Weiher = staw, z łacińskiego vivarium = staw – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 84. Por. też bajorek ‘nitki złote kręcone’ (zob. Słownik gwar polskich, opr. J. Karłowicz, t. I, s. 38).

BAJSICKI

Nazwisko można wywodzić od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’  – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. także nazwę miejscową Baja „miasto na Węgrzech, hrabstwo baczbodroskie”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.  I s. 83.

BAJTNER

Nazwisko utworzone niemczącym sufiksem -ner, od zgermanizowanego graficznie polskiego antroponimu Bajt, ten od apelatywu bajt, bajtek ‘woreczek’ lub bajtała ‘niezdara’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 15. Morfem Bajt-/*Bait- może mieć także genezę staropruską, por. nazwę osobową Baytis, Baytike, Baitimo, Baytite, zob. R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 16.

BAKLIŃSKI

Nazwisko ma następujące potencjalne podstawy etymologiczne: I. Bak ‘szmer, chrobot, hałas, gwar, zgiełk’, II. Baka: 1. w wyrażeniu: bakę albo baki komu świecić = nadskakiwać, pochlebiać, 2. fragment fortepianu, 3. wieża wysoka w przystani; III. Bakać: 1. wykrzykiwać z wesołości, hukać, 2. wołać, nawoływać, 3. łajać, strofować, upominać, zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 85.

BAL

Nazwa osobowa Bal pochodzi ona od podstawy bal-, tę zaś można wywodzić z: 1. z prasłowiańskiego *balьji ‘czarownik, znachor’, 2. od bal ‘kłoda, zwój płótna’, 3. imienia Baltazar, 4. na południu Polski może być też pochodzenia węgierskiego (zob. Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K, Kraków 1999, s. 15-16). Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 25) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Bal vel Berecki, vel Bierecki, herbu Gozdawa, 1360 r., Balów, powiat sanocki, województwo ruskie.

BALCER

Nazwisko od skróconej formy imienia biblijnego, pochodzenia babilońskiego Balthasar, tłumaczonego jako ‘niech Bóg zachowa jego życie’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 17, J. Mączyński, Nazwiska Łodzian (XV-XIX wiek), Łódź 1970 s. 28, G. Surma, Nazwy osobowe w Opoczyńskiem, Gdańsk 1991 s. 50.

Strony