Nazwiska widok główny

ŚPIEWAK

Nazwisko pochodzi od rzeczownika śpiewak, czyli: 1. ten, co śpiewa, 2. piewca, poeta, wieszcz, bard, 3. głuszec na toku, 4. słowik, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s.752. Nazwę osobową Śpiewak odnotowano na terenie Polski w 1442 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 583. 

ŚPITALNIAK

Nazwisko można wywodzić od nazwy osobowej Szpital, ta od rzeczownika szpital, czyli 1. Przytułek dla nędzarzy, niedołężnych, starców, kalek, 2. Gospoda bezpłatna dla podróżnych, 3. Przytułek dla dziadów i bab kościelnych przy plebanii, 3. Zakład leczenia chorych stale w nim przebywających lub od nazwy osobowej Szpitalniak, ta od rzeczownika szpitalnik czyli 1. Sługa kościelny, 2. Podrzutek oddany kobiecie wiejskiej na wychowanie, 3. Zakonnik szpitalny, 4. Pogardliwie nędzarz, biedak, 5. Rycerz maltański (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 653). Por.

ŚREDNIAWA

Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Szreniawa, dawniej Śrzeniawa w gminie Gołcza w Krakowskiem, ta zaś pochodzi od nazwy rzeki Szreniawa, por. też nazwę hernu Szreniawa, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 553. Potencjalną podstawę nazwiska stanowi także przymiotnik średni, czyli: 1. pośredni, środkowy, 2. mierny, umiarkowany, niewielki, 3. zwykły, przeciętny, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 755-756. Por. także nazwę miejscową Średni z byłego powiatu borysowskiego i Średnia z byłego powiatu święciańskiego, mozyrskiego, przemyskiego, zob.

ŚWIATŁOWICZ

Nazwisko utworzono przyrostkiem patronimicznym –owicz od rzeczownika światło, czyli: 1. termin fizyczny, 2. światłość, łuna, blask, ogień, 3. dzień jasny, widok, 4. oświetlone miejsce, 5. ciało świecące, źródło światła, 6. oświetlenie, lampa, elektryczność, 7. ognisko, środek, centrum, 8. wnętrze pustych naczyń, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 770. Nazwę osobową Światłowicz odnotowano na terenie Polski w 1620 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 585.

ŚWIATOCHA

Nazwisko utworzono przyrostkiem –ocha od nazwy osobowej Świat, ta od rzeczownika świat, czyli: 1. Zbiór wszystkich ciał niebieskich, wszechświat, przyroda cała, 2. Każda z planet, 3. Ziemia, 4.widok publiczny, światło dzienne, 5. Przestrzeń poza domem, dwór, 6. Otoczenie, 7. Przenośnie ‘ludzie’, 8.  Życie doczesne, żywot, 9. Czas w danym okresie, 10. Przybysz obcy na wsi, 11. Duży kapelusz góralski, 12. Wielka odległość, kawał drogi (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 767-769).

ŚWIATOWY

Nazwisko utworzono od przymiotnika światowy, czyli:  1. tyczący się świata, ziemski, 2. podróżny, 3. świecki, nie kościelny, 4. próżny, towarzyski, 5. na powierzchni ziemi będący, 6. uleczalny lub od rzeczownika świat, czyli: 1. Zbiór wszystkich ciał niebieskich, wszechświat, przyroda cała, 2. Każda z planet, 3. Ziemia, 4.widok publiczny, światło dzienne, 5. Przestrzeń poza domem, dwór, 6. Otoczenie, 7. Przenośnie ‘ludzie’, 8.  Życie doczesne, żywot, 9. Czas w danym okresie, 10. Przybysz obcy na wsi, 11. Duży kapelusz góralski, 12. Wielka odległość, kawał drogi (zob. tzw.

ŚWIĄĆ

Nazwisko pochodzi od staropolskiego rzeczownika świąć 1. ‘miejsce święte, ziemia święta, świętość’, 2. Świątynia, przybytek (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 773). Potencjalne podstawy nazwiska stanowią także: przymiotnik święty i staropolskie imiona złożone typu Świętobór, Świętosław (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 589).

ŚWIĄTKOWSKI

To nazwisko można wywodzić od nazwy miejscowości Świątkowo „w powiecie węgrowieckim (Żnin), dekanat rogowski,  o 5 klm na pólnocny wschód od Żernik. Graniczy z Juńczewem, Obiecanowem, Uścikowem i Ustaszewem” (Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI, s. 638) lub Świątkowa czy tym podobnej. Można też łączyć pochodzenie nazwiska z imionami typu Świętosław, Świętobór lub przymiotnikiem święty (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, Wrocław 1991, s. 270). J. S. Bystroń w Nazwiskach polskich (Warszawa 1993, s.

ŚWIDER

Nazwisko może pochodzić od nazwy miejscowej Świder (odnotowanej na terenie byłego powiatu łukowskiego), Świdera (były powiat rzeczycki) lub Świdry (byłe powiaty: warszawski, nowomiński, janowski, łukowski, makowski, szczuczyński, oleckowski, lecki, jańsborski), zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 643-644, 650 i nn). Potencjalną podstawą jest także rzeczownik świder: 1. Narzędzie do robienia dziur, 2. Przenośnie świdry = oczy zezowate (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 774).

ŚWIDERSKI

Nazwisko utworzono przyrostkiem –ski od nazwy miejscowej Świder (odnotowanej na terenie byłego powiatu łukowskiego), Świdera (były powiat rzeczycki) lub Świdry (byłe powiaty: warszawski, nowomiński, janowski, łukowski, makowski, szczuczyński, oleckowski, lecki, jańsborski), zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 643-644, 650 i nn). Por. także rzeczownik świder: 1. Narzędzie do robienia dziur, 2. Przenośnie świdry = oczy zezowate (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 774).

ŚWIDERSKI

Nazwisko utworzono przyrostkiem –ski od nazwy miejscowej Świder (odnotowanej na terenie byłego powiatu łukowskiego), Świdera (były powiat rzeczycki) lub Świdry (byłe powiaty: warszawski, nowomiński, janowski, łukowski, makowski, szczuczyński, oleckowski, lecki, jańsborski), zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 643-644, 650 i nn). Por. także rzeczownik świder: 1. Narzędzie do robienia dziur, 2. Przenośnie świdry = oczy zezowate (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 774).

ŚWIDERSKI

Nazwisko Świderski utworzono przyrostkiem –ski od nazwy miejscowej Świder (odnotowanej na terenie byłego powiatu łukowskiego), Świdera (były powiat rzeczycki) lub Świdry (byłe powiaty: warszawski, nowomiński, janowski, łukowski, makowski, szczuczyński, oleckowski, lecki, jańsborski), zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 643-644, 650 i nn), http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_XI/644 . Por. także rzeczownik świder: 1. Narzędzie do robienia dziur, 2.

Strony