Nazwiska widok główny

WYSOPAL

Potencjalną podstawę nazwiska stanowi nazwa miejscowa Wyszopole (nowosądeckie, gmina Łącko), zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 712.

WYSPIAŃSKI

Nazwisko Wyspiański pochodzi od nazwy miejscowej Wyspa. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 767) odnotowuje Wyspiańskich herbu Bończa, pochodzących z Wyspy w powiecie rohatyńskim, województwie ruskim, wołyńskim. Ród był odnotowany już w 1650 roku.

WYSTOP

Nazwisko pochodzi (z zatratą nosowości ę > o) od nazwy osobowej Występ, ta zaś od rzeczownika występ, czyli:’występowanie, wystąpienie, to gdzie się występuje i co występuje’, a także ‘występowanie z klasztoru’ i ‘wyjazd, oddalenie się’, również ‘przylądek’ (zob. Słownik Lindego, t. VI, s. 614). 

WYSZECKI

Nazwisko pochodzi prawdopodobnie od nazwy miejscowej Wyszka z byłego powiatu jańsborskiego lub Wyszki z byłych powiatów: makowskiego, pułtuskiego, bialskiego, dźwińskiego, bielskiego, jarocińskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 147. Nazwisko można wywodzić także od imion złożonych typu Wyszebor, Wyszemir, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 711. Por. także wyszka: 1. wyżyna, 2. zabudowanie na strychu pod dachem do przechowywania rzeczy lepszych, 3. wysokie miejsce w izbie, polica, 4.

WYSZOMIRSKI

Nazwisko Wyszomirski pochodzi od nazwy miejscowości Wyszomierz lub Wyszomir. Nazwę Wyszomierz nosiło kilka wiosek – w powiecie siedleckim, sokołowskim i łomżyńskim, nazwę Wyszomir odnotowano w powiecie rzeczyckim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 156, http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_XIV/156 Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s.

WYTKAU

Nazwisko od zniemczonej przez wymianę sufiksu -ow na -au nazwy miejscowej Wytkow w byłym powiecie toruńskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 670. Zob. Vitkau.

WYZUJAK

Nazwisko jest formą pochodną od czasownika wyzuć, czyli: 1. co zewlec, ściągnąć obuwie, trzewiki zzuć, 2. co = zbyć się czego, stracić coś, zapomnieć o czym, 3. kogo = rozzuć mu obuwie, ściągnąć pończochy z nóg, 4. kogo z czego = ogołocić, pozbawić czego, 5. wóz = wyjąć osie, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 1117-1118.

WZIĄTEK

Nazwisko można wywodzić od rzeczownika wziątek, czyli: 1. wzięcie, nabór, zabór, łup, grabież, 2. zysk, korzyści, dar, dochód, przychód, 3. dziedzictwo, spadek, 4. posag, wiano lub imiesłowu wzięty, czyli: 1. poszukiwany, popularny, mile widziany, rozchwytywany, 2. popłatny, mający popyt, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 1144-1145.

WZOREK

Nazwisko pochodzi od rzeczownika wzorek, czyli: 1. wzór, 2. przedmiot drobiazgowego krytykowania, wyszydzania, wada, śmieszność, wzorki z kogo zbierać = brać na język, przekpiwać zeń, wycierać sobie nim zęby, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 1151.

ZABIEGLIK

Nazwisko Zabieglik jest formą pochodną od czasownika zabiegać: 1. dotrzeć gdzieś biegnąć, 2. wpaść, 3. zastąpić drogę, fawniej też: 1. wypełnić się, 2. nabrzmieć (krwią, łzami), 3. zapobiec, przeszkodzić, 4. uzyskać coś zabiegami, por. też zabiegły: 1. daleki, oddalony, 2. zapobiegliwy, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 714.

ZABIELSKI

Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Zabiele, odnotowanej na terenie byłych powiatów: dzisieńskiego, białostockiego, rossieńskiego, lepelskiego, szczycieńskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 181. Por. także zabielać/zabielić: 1. nabrać białości, zbieleć, 2. zamajaczyć, zamigotać biało, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VIII, s. 22. Nazwę osobową Zabielski odnotowano na terenie Polski w 1391 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 714. 

Strony