To nazwisko można wywodzić od nazwy miejscowości Świątkowo „w powiecie węgrowieckim (Żnin), dekanat rogowski, o 5 klm na pólnocny wschód od Żernik. Graniczy z Juńczewem, Obiecanowem, Uścikowem i Ustaszewem” (Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI, s. 638) lub Świątkowa czy tym podobnej. Można też łączyć pochodzenie nazwiska z imionami typu Świętosław, Świętobór lub przymiotnikiem święty (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, Wrocław 1991, s. 270). J. S. Bystroń w Nazwiskach polskich (Warszawa 1993, s. 197) wysnuwa inną tezę i pisze odnośnie neofitów, iż „prócz miesiąca także dzień chrztu mógł dać początek nazwisku; mamy więc (…) Świątkowskich (1750, nobilitowani w 1765 z herbem Nowina). (…) Oczywiście, nie wszystkie rodziny z tych nazwisk tu należą, gdyż nazwisko takie mogło być łatwo nadane dziecku chrzczonemu w piątek czy niedzielę (będą to, zdaje się, częste nazwiska dzieci zrodzonych z niewiadomych rodziców”. Por. też świątek 1. święto, dzień świąteczny, 2. święty, osoba święta, 3. wizerunek świętego, obraz święty, figura świętego, 4. świąd, świerzb; świątkować 1. obchodzić święto, świętować, 2. nic nie robić, próżnować, świętować, 3. nic nie robić, strajkować, odbywać bezrobocie, świętować (tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 772-773). Według Słownika nazwisk współcześnie w Polsce używanych (t. IX, s. 451) w 1990 r. w Polsce było 5793 nosicieli tego nazwiska, z tego najwięcej (618) w dawnym województwie włocławskim.
