Nazwisko niemieckie, od nazwy osobowej Ans, ta z germańskiego ans ‘pogański bożek’, zob. H. Kaufmann, Ergänzungsband zu Ernst Förstemann Personennamen, München-Hildesheim 1968 s. 4, człon imion złożonych pochodzenia starosaskiego zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, Cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 6 + mach < machen ‘robić’, może określenie rzeźbiarza, twórcy figurek świątków? Por. także niemiecki czasownik anschmachten ‘wzdychać’.
