GAŁKA

Nazwisko pochodzi od rzeczownika gałka, czyli: 1. ptak kawka („zwała się kawka u ludu dawniej gałka, stąd przysłowie – czarny jak gałka”), 2. następca tronu tatarskiego, 3. gała, czyli: 1. gałka, 2. narośl na ciele, 3. oczy, 4. potrawa ze zgniłych potartych ziemniaków (wyraz pochodzi z niemieckiego Galle = guz, wrzód, gałka), por. także galić 1. rzucać grając w piłkę, 2. stręczyć, podsuwać komuś, 3. sprzyjać, życzyć, świadczyć komuś, 4. ciągnąć, składniać się na czyjąś stronę, obstawać za kimś, nastawać, 5. zmierzać ku czemu, mieć co na celu, 6. nastawać, dybać, czyhać, godzić albo gala: 1. święto galowe, galówka, 2. mundur, uniform galowy, 3. uroczystość, bal, biesiada, zabawa, bankiet, festyn, uczta (zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 793-795, 797, 799). Nazwę osobową Gałka odnotowano na terenie Polski w 1392 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 213.