Komza pochodzi od rzeczownika komża, utrwalił się w nim proces fonetyczny, typowy m.in. dla Mazowsza, czyli mazurzenie (ż wymawiano jako z). Komża to ‘biała koszula wkładana na ubranie przez księży i usługujących im przy sprawowaniu obrzędów religijnych’, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II, s. 430. Mogło to być pierwotnie przezwisko kogoś pomagającego w kościele albo noszącego podobne ubranie.
